شناخت یکی از مهمترین وظایف منتظران است

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد جمیاری در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با وظایف منتظران در زمان غیبت، اظهار کرد: شناخت یکی از مهمترین وظایف منتظران است کمااینکه نبی مکرم اسلام حضرت محمدمصطفی(ص) فرموده است: هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است» و نیز از پیامبر نقل است که فرمود: «کسی که مهدی را تکذیب کند، کافر است.

وی تصریح کرد: یکی از اصلی‌ترین وظایف شیعه منتظران این است که تلاش کند نسبت به امام زمان خود معرفت حاصل نمایند این در حالی است که شیخ کلینی از امام محمدباقر(ع) نقل می‌کند: «هر کس در حالی‌که امامی نداشته باشد بمیرد مردنش مردن جاهلیت است و هر آن در حال شناختن امامش بمیرد پیش افتادن یا تأخیر این امر(دولت آل‌محمد) او را زیان نرساند و هر کس بمیرد در حالی که امامش را شناخته همچون کسی است که در خیمه قائم(عج) با آن حضرت باشد و در راستای شناخت حضرت ولی‌عصر(عج) شناخت صفات، شناخت آداب، شناخت ویژگی‌ها، شناخت علائم ظهور را مدنظر قرار دهد.

این کارشناس مذهبی پیراستگی از بدی‌ها و آراستگی به خوبی را دیگر وظایف منتظران در زمان غیبت برشمرد و ادامه داد: وظیفه مهم دیگری که هر شیعه منتظر برعهده دارد پیراستن خود از ویژگی‌های ناپسند و آراستن خود به اخلاق نیکو است کمااینکه در روایتی از امام جعفرصادق(ع) آمده است: «هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم(عج) باشد باید منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند در حالی که منتظر است».

این مدرس حوزه علمیه لرستان با بیان اینکه تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و کردار ناشایست به‌عنوان یکی از وظایف منتظران در عصر غیبت چنان اهمیتی دراد که در توقیع شریفی که از ناحیه مقدسه حضرت صاحب‌الامر(عج) به شیخ مفید(ره) صادر گشته کردار ناشایست و گناهانی که از شیعیان آن حضرت می‌زند یکی از اسباب یا تنها سبب طولانی شدن غیبت و دوری شیعیان از القای آن بدر منیر شمرده شده است: پس تنها چیزی که کار را از آنان(شیعیان) پوشیده می‌دارد همانا چیزهای ناخوشایندی است که از ایشان به ما می‌رسد و خوشایند ما نیست و از آنان انتظار نمی‌رود.

جمیاری حفظ و تقویت پیوند قلبی با امام عصر(عج) و تجدید عهد و پیمان با آن حضرت را یکی دیگر از وظایفی برشمرد که هر شیعه منتظر در عصر غیبت برعهده دارد و افزود: یک منتظر واقعی حضرت حجت(عج) با وجود غیبت ظاهری آن حجت الهی هرگز نباید احساس کند که در جامعه رها و بی مسئولیت رها شده است و هیچ تکلیفی نسبت به امام و مقتدای خود ندارد.

وی با بیان اینکه برای تقویت پیوند با مقام ولایت اعمالی همچون خواندن دعای عهد و دعای سلامتی امام زمان(عج)، خواندن دعای فرج و زیارت آل‌یاسین، نماز امام زمان(عج)، لازم است، اضافه کرد: از یک‌سو می‌دانیم که در دوران غیبت هیچ‌یک از احکام اسلام تعطیل نمی‌شود و باید تا آمدن امام عصر(عج) به همه آنچه امام از ما خواسته است عمل کنیم و از سوی دیگر می‌دانیم که امکان دسترسی به امام معصوم(ع) و فراگرفتن مستقیم احکام دین از ایشان برای ما وجود ندارد حال در این شرایط چه باید کرد آیا دست روی دست بگذاریم و به هیچ یک از احکام اسلام عمل نکنیم یا به هر آنچه خود احتمال می‌دهیم درست باشد عمل کنیم به یقین هیچ یک از این دو راه ما را به مقصد نمی‌رساند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: حال این سؤال مطرح می‌شود که ایا امامان معصوم برای شیعیان خود در زمان غیبت فکری نکرده‌اند؟ در پاسخ باید گفت ائمه(ع) تکلیف ما را در زمان غیبت و دسترسی نداشتن به امام معصوم مشخص کرده و به ما فرموده‌اند که به فقیهان جامع‌الشرایط مراجعه کنیم کمااینکه در روایتی که امام حسن‌عسکری(ع) از امام جعفرصادق(ع) نقل می‌کند چنین می‌خوانیم: اما هر یک از فقیهان که نفس خود را بازدارنده، دین خود را نگه‌دارنده، هوای خود را پس زننده و مولای خود را اطاعت‌کننده بود، بر عوام لازم است که از او پیروی کنند و تنها بعضی از فقیهان شیعه هستند که از این صفات برخوردارند نه همه آنها.

وی با بیان اینکه تنها کسی که به هنگام شنیدن یا خواندن نام شریفش از جا برمی‌خیزیم حضرت مهدی(عج) است، اظهار کرد: امام رضا(ع) در خراسان هرگاه نام (قائم) را می‌شنیدند، از جا برمی‌خواستند و دست بر سر گذاشته و می‌فرمودند: «خدایا فرجش را نزدیک کن و قیامش را آسان گردان» پیام این قیام و از جا برخاستن هم احترام به قائم است و هم همسویی با آرمان‌های بزرگ(قیام جهانی او) و هم بیعتی است برای همراهی با آن بزرگوار در روز ظهور.

این مدرس حوزه علمیه لرستان با بیان اینکه یکی دیگر از مهمترین وظایف منتظران در دوران غیبت که در روایات اسلامی به‌عنوان یک عبادت از آن یاد شده است، انتظار است، اضافه کرد: منتظر، همانند کسی است که در شبی طولانی، خسته از ظلمت و تیرگی، به افق دوخته و طلوع خورشید را آرزو می‌کند و همچون کسی است که در حین بالا رفتن از کوهی، پایش به سنگی می‌گیرد و کمک‌دهنده‌ای را فریاد می‌کند.

جمیاری عنوان کرد: منتظر همانند کسی است که در کنار بستر بیماری عزیز نشسته و چشم انتظار طبیبی دردآشناست و ورود او را لحظه‌شماری می‌کند که طبیبش از راه رسد و او و همچنین بیمار او را از غم و اندوه نجات و خلاصی بخشد این در حالی است که احادیث فراوانی درباره انتظار وارد شده است ازجمله اینکه نبی مکرم اسلام فرموده است: «صبورانه در انتظار فرج بودن عبادت است» و نیز در حدیث دیگری فرموده است: «برترین کارهای امت من انتظار فرج و گشایش خداوند عزیز و جلیل است» و امام جعفرصادق(ع) نیز فرموده است: «هر که در انتظار این امر(ظهور قائم) بمیرد مانند کسی است که با قائم در خیمه او باشد نه بلکه به مانند کسی است که در کنار پیامبر خدا(ص) شمشیر بزند».

وی خاطرنشان کرد: یاران مهدی(عج)، مردان عبادت و نیایش، شیران روز و نیایش‌گران شب، آن هم نه عبادتی عادت‌گونه و یا چون پرستش مزدوران و تاجران، بلکه نیایشی عارفانه و پاکبازانه، پیوند روح با ابدیت، عالی‌ترین عکس‌العمل، سپاس‌گذارانه انسان در برابر خدا، عبادت آزادگان، نیایش برجوش و خروش و سیر و سلوک، روح بندگی و راز و نیاز با جانشان در هم آمیخته، همواره خود را در محضر خدا می‌بینند و از یاد او لحظه‌ای غفلت نمی‌ورزند، از ترس خداوند، نیمه شب چونان مادران فرزند مرده می‌گریند، زنده‌داران و روزه‌داران، همواره پیروزی را از جانب خدا ببینند و مناجات و نماز را کلید حضرت او کمااینکه امام محمدباقر(ع) می‌فرماید: چون بر فراز برآید به یاران خطاب می‌کند امشب را به عبادت به روز اوردید، آنان برخی در رکوع و برخی در سجده شب را به سحر می‌رسانند و به درگاه خدا تضرع می‌کنند.

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه اسلام دین مرزهاست و همه چیز در آن قانون دارد، واجبات و محرمات مرزهای دین خدایند، حرکت در مرز، حرکت در راه است و تجاوز از آن بیراهه و گمراهی است، اظهار کرد: یاران مهدی، مرزبانان دین خدایند، حرکت در راه است و تجاوز از آن بیراهه و گمراهی، یاران مهدی، مرزبان دین خدایند و حافظان حدود او در اجرای فرمان‌های حق، سخت و پیگیر و استوارند و در انجام دستورها و وظیفه‌ها، دستخوش احساسات و دوستی‌های بی‌مورد در واقع نمی‌شوند.

جمیاری با بیان اینکه منتظران واقعی قدرت و حشمت آنان را مغرور نمی‌کند و سنگ‌دلی دشمنان، ایشان را به افراط نمی‌کشاند، تهی‌دستی ایشان را به مال‌اندوزی و تجاوز روا نمی‌دارد، گفت: نخستین شرط بیعت امام با یاران، حفاظت حدود خداست حضرت علی(ع) می‌فرماید: یاران با این شرایط با امامشان بیعت می‌کنند که دست‌پاک باشند و پاکدامن، زبان به دشنام نگشایند، خون به ناحق نریزند، به سکونت‌گاه مردم هجوم نبرند و کسی را به ناحق نیازارند، بر مرکب‌های ممتاز سوار نشوند، لباس‌های فاخر نپوشند، مسجدی را خراب نکنند و بر مردم راه نبندند، به یتیم ستم روا ندارند و راهی را ناامن نکنند، شاهدباز نبوده و شراب ننوشند، در امانت خیانت نکرده و پیمان‌شکن نباشند، احتکار نکنند، پناهنده را نکشند، فراریان را دنبال نکرده و مجروح را نکشند، ساده زندگی کنند و در راه خدا به شایستگی جهاد کنند، امام نیز، متعهد می‌شود، بسان همراهان زندگی کند، دربان و حاجب برای خود نگیرد، به اندک قانع باشد و به یاری خدا در راه استقرار عدالت بکوشد و خدا را به شایستگی عبادت کند.

وی بیان کرد: منتظران واقعی و یاران مهدی(عج) دلیرمردند و جنگاوران میدان‌های نبرد، دل‌هایی چون پولاد دارند و از انبوه دشمن‌هراسی به دل راه نمی‌دهند، ایمان به هدف همه وجودشان را تسخیر کرده و عشق به خاندان پیامبر(ص) به بازوان‌شان قوت بخشیده است، اراده جنگیدن، سرشار از شجاعتی بی‌مانند، آنان را به رزمگاه می‌کشاند، دل مردن دارند و عشق به شهادت عزت نفس و بلندی همت آنان را از کوه بلندپایه‌تر کرده و هیبت‌شان را در سینه ستمکاران دو چندان، غیورمردانند و ترسویان و زبونان در جمعشان راه ندارند، مولایشان، اندامی پهلوانه دارد، سینه‌ای ستبر و بازوان پولادین و ورزیده شیران میدان رزمنده و جانهایشان از خاراسنگ محکم‌تر دلیری، ویژه یاران برگزیده نیست، همه خداجویان و مستضعفان از پدیدار شدن طلایه حق و عدالت قوی‌دل می‌گردند حیاتی دوباره می‌یابند، ترس را کنار می‌نهند و به صف رزم‌آوران می‌پیوندند.

وی با بیان اینکه از ویژگی‌های بارز منتظران واقعی همراهان حضرت مهدی(عج) ایثار و مواسات است، گفت: وحدت مقصد و اخلاص نیت دل‌هایشان را با هم پیوند داده و یار و غمخوار یکدیگرند آنان برای یکدیگر خود را به رنج افکنند و در بهره‌گیری از زیبایی‌های زندگی، دیگران را بر خود پیش دارند و باید چنین باشند، آن کسی که خودساخته نباشد، نمی‌تواند سازندگی کند و آنکه بر دوست خود مهر نورزد دیگران را شایسته ترحم نبیند کمااینکه پیروزی پیامبراسلام(ص) در گروه یاران ایثارگر و فداکار بود و همه قیام‌های اصلاح‌گرانه تاریخ اسلام از چشمه مواسات بهره گرفت.

این کارشناس مذهبی اضافه کرد: از سوی دیگر، عوامل خانه‌نشین شدن امامان اندک بودن یاران موافق و فداکار بوده است به امام محمدباقر(ع) گفته شد یاران‌مان در کوفه بسیارند اگر فرمان دهی از تو اطاعت خواهند کرد فرمود: «چنان هستند که کسی بدون اجازه برادر دینی، از مال او نیازمندی خود برطرف سازد؟» گفت: خیر، فرمود: «پس آنان که از بذل مال دریغ کنند در نثار جان بخیل‌ترند» سپس فرمود: «زمان قیام امام دوران رفاقت فرا می‌رسد مرد به سراغ مال برادر رفته حاجت خود برگیرد و کسی او را منع نکند».

انتهای پیام